logo-mini

رامپ ( شیب راه )

رامپ ( شیب راه )

رامپ ( شیب راه ) معبر يا گذرگاه شيبداري كه دو سطح با ارتفاع متفاوت را به هم مرتبط مي سازد را شيبراه يا رامپ ميگويند. در بعضي از پل هاي هوايي براي عبور عابران پياده، در بيمارستانها براي سهولت حركـت اشـخاص و جابجـايي وسـايلي مانند تخت بيمارستان يا صندلي چرخدار از رامپ استفاده ميشـود. هـمچنـين بـراي ورود ماشـين بـه پاركينـگ هـاي زيرزميني يا روزميني،احداث رامپ ضروري است. درصورتيكه رفت و آمد در پاركينگ زياد باشد يك رامپ (بانـد) بـراي ورود و يك رامپ براي خروج در نظر گرفته ميشود

شيب رامپ بايد متناسب با كاربري آن باشد. زيرا در صوت كمتر بودن
زاويه شـيب رامـپ، حركـت بـر روي آن آسـانتـر خواهد بود

انواع رامپ برحسب مقدار شيب

1 رامپ با شيب كم : زاويه بين خط شيب و خط افق حداكثر 6درجهيا 10درصد است.
2 رامپ با شيب متوسط : زاويه بين خط شيب و خط افق 6تا 10درجهيا 10تا 16درصد است.
3 رامپ با شيب زياد : زاويه بين خط شيب و خط افق 10تا 24درجهيا 16تا 40درصد است

* شيب مطلوب رامپ براي حركت
انسان پياده
10تا 12/5درصد است

ضوابط رامپها براي عابران پياده در اماكن عمومي

1 -حداقل عرض مفيد رامپ 110سانتيمتر باشد مگر در موارد استثنايي كه ميتواند تا 75سانتيمتر كاهش داده شود.
2- حداكثر شيب مسير 12/5درصد ( 1به 8)و حداكثر اختلاف ارتفاع بين دو پاگرد رامپ 370سانتيمتر باشد.
3- طول و عرض هر پاگرد بايد دست كم برابر با عرض رامپ باشد.
4- عرض رامپ و پاگردهاي آن نبايد در هيچ قسمت از طول مسير كاهش يابد.
5- ساختار رامپ و پاگردهاي آن بايد ثابت و پايدار و داراي كفي محكم، يك پارچه، غير مشبك و غير لغزنده باشند.
6- هر رامپ با شيب بيش از 6/6درصد (1به 15)بايد در هر دو طرف نرده، دستگير داشته باشد.
7- حداقل شيب رامپ 5درصد ( 1به 20)ميباشد و كمتر از آن رامپ محسوب نمي شود.
8- در رامپ هاي قوسي، حداقل شعاع گردش رامپ 6/5متر از آلكس (ميانه) رامپ مي باشد

ضوابط رامپها براي افراد معلول جسمی حركتي

این افراد نیاز های خاصی دارند که جهت ایجاد زندگی خوب برایشان باید توجه شود

1- حداقل عرض رامپ 120سانتيمتر باشد.
2- براي رامپهاي تا طول 3متر، حداكثر شيب 8درصد و حداقل عرض 120سانتيمتر باشد.
3- رامپهاي با طول بيش از 3متر (تا حد مجاز 9متر) به ازاي هر متر افزايش طول 5سانتي متـر بـه عـرض مفيـد آن اضافه و 0/5درصد از شيب آن كاسته شود.
4-رامپ نبايد داراي شيب عرضي باشد.
5-در هر 9متر طول، بايد يك پاگرد در نظر گرفته شود.
6-حداقل ابعاد پاگرد بايد 150´150سانتي متر باشد.
7-كف رامپ بايد غير لغزنده، ثابت، سخت و صاف باشد.
8-رامپ هايي كه در هواي آزاد طراحي مي شوند، نبايد در سطوح حركتي آنها آب جمع شود.
9-براي رامپ هايي با ارتفاع بيش از 25سانتي متر و طول افقي بيش از 185سانتي متر ، نصب ميله دستگرد (دست انداز) الزامي است.
10-ارتفاع ميله دستگرد از كف رامپ براي اشخاص نشسته ، 75 اشخاص ايستاده 85 و براي كودكان 60 سانتي متر باشد

11- حداقل قطر يا عرض ميله دستگرد 3/5سانتي متر و حداقل فاصله بين آن و ديوار 4 سانتيمتر باشد

ارتفاع ميله دستگرد :

a) براي اشخاص ايستاده
b) براي اشخاص نشسته
c) براي كودكان

ضوابط رامپها براي دسترسي به پاركينگ (توقفگاه)

 1-تعداد الزامي پاركينگها براي كاربريهاي مختلف (مسـكوني، تجـاري) برحسـب موقعيـت آنهـا در شـهر، در ضـوابط طرحهاي توسعه ي شهري تعيين مي گردد.
2-حداكثر عرض رامپ براي پاركينگهاي بزرگ (در ساختمانهاي بـيش از 25واحـد)، 5متـر – بـراي پاركينـگهـاي
متوسط (در ساختمانهاي با حداكثر 25واحد)، 3/5متر – براي پاركينگهاي كوچك 2/5متر ميباشد.
3-درصورتيكه راههاي ورودي و خروجي پاركينگ جداي از هم باشند، عرض هر كدام 3/5متر باشد.
4- حداكثر شيب رامپ 15درصد است. حداكثر شيب يك متر ابتدا و يك متر انتهـاي آن بايـد مسـاوي يـا كمتـر از 10 درصد باشد

5- در رامپ (به خصوص مدور)، شيب عرضي از 1/5تا 3درصد درنظر گرفته ميشود. اين شيب بر اساس سرعت ماشين و شعاع قوس رامپ محاسبه ميشود. شيب عرضي، رانندگي را در رامپهاي مدور، آسان ميكند.
6- در ساختمانهاي جنوبي كه رامپ بايد در محدوده زمين احداث شود، رامپ ميتواند تماماً در داخـل و يـا قسـمتي از آن در داخل و قسمتي در خارج از ساختمان قرار گيرد.
7-در ساختمانهاي شمالي، درصورتي كه ورودي پاركينگ از حياط باشد، احـداث رامـپ نامحـدود (خـارجی داخلـي و خارجي) بلامانع است.
8- ارتفاع سرگير در رامپهاي ورودي از كف تمام شده تا زير سقف حداقل 1/80متر باشد

تهران استیر تولید کننده انواع پله خاص، پله پیچ ، پله گرد، پله دوبلکس و …

زيرسازي و روسازي رامپ

عوامل مهم براي ايجاد كفسازي محكم و مقاوم رامپ (به خصوص براي پاركينگ ماشين) عبارتند از :
1 – ترمز شديد ماشينها

 2- سايش مكانيكي

 3- سايش هيدروليكي

 4- عوامل جوي مانند باران و يخبندان

براي زيرسازي و روسازي رامپ ابتدا بايد خاك را كاملاً بكوبند (درصورت لزوم با غلتك) تـا تـراكم خـاك بـه 90درصـد برسد.

بر روي خاك كوبيده شده، به ضخامت 25سانتيمتر قلوه سنگ ميريزند، سپس به ضخامت يك سانتيمتر ماسـه روي قلوه سنگها پهن ميكنند تا سطحي يكنواخت به وجود آيد.

روي ماسه، يك قشر بتن به ضـخامت 10سـانتيمتـر(  300كيلوگرم سيمان در متر مكعب) ميريزند. سطح بتن بايد اولاً زبر باشد ثانيا در آن آج ايجاد شود.
روش بهتر براي كفسازي رامپ به اين ترتيب است كه در ابتدا و انتهاي رامپ، پي ايجاد ميكنند.

پس از كوبيدن خاك و ريختن قلوه سنگ، با يك لايه بتن مگر ( 150كيلوگرم سيمان در متر مكعب بـتن) بـه ضـخامت 7سـانتيمتـر، كـف را تسطيح ميكنند، سپس يك شبكه آرماتور روي آن قرار ميدهند.
بتن با عيار 300كيلوگرم سيمان در متر مكعب به ضخامت 10سانتيمتر روي بتن مگر مـيريزنـد، آن را خـوب متـراكم ميكنند، با تخته ماله سطح آن را صاف ميكنند و در سطح آن آجهايي ايجاد مينمايند.

براي آن كه بتن در برابر ضـربه، سايش مكانيكي يا هيدروليكي و يخبندان مقاوم باشد، بايد از سيمان مرغوب، دانهها شن و ماسه شكسته دانهبندي شـده استفاده شود.

همچنين آب بتن زياد نباشد و خوب متراكم شود و در زمان خودگيري مرطـوب نگـاه داشـته شـود.

بـرايجلوگيري از جاري شدن آب در سطح رامپ، شيب عرضي ملايمي در آن ايجاد مينمايند، همچنين يك حوضچه بتني در انتهاي پايين رامپ (حد فاصل رامپ و كف پاركينگ) احداث ميكنند تا آبهاي سطحي رامـپ در آن جمـع شـود.

ايـن حوضچه را به طريقي مناسب به چاه يا لوله فاضلاب اصلي ساختمان وصل ميكنند.

روي حوضـچه را بـه وسـيله دريچـه مشبك فلزي مي پوشانند


نظر بدهید

*

code